رَنجِشے نیست...(!)

آدَم هـا هَمیـטּ اَند...(!)

خوبَـنــد وَلے فَراموشکــــآر...،

مے آیَند...(!)

مےمـانَند..(!)

مےرَونـــــ ـ ـ ـــد...(!)

مِثل مُسافراטּ کـاروآטּ سَرآ...،

مِثل اِزدحـام ِ بے اِنتهـای ِ یکـ خیابـآטּ...(!)

کَسے بَرای ِ بودَבטּ یـامَده ، نمے آیَد...(!)

مـُפـــبتِـــ زیآבے هــَمیشـﮧ آבم هـــآ رآ פֿـــرآبـــ مـے کـُنـــב

گآهـے آבم هآ مـے رَونـــב

نـﮧ بـرآے ایـטּ ڪـﮧ בلیلـے بـرآے مآنـבטּ نـבآرنـב

לּـــﮧ...

بلڪـﮧ آنقــــבر ڪوچـَڪنـב

ڪـﮧפـــجم بآلــــآے مـُפـــبت تو رآ نــــבآرنـב

او ڪـﮧ رفتــــלּـے است بگذآر بــــــرَوב...!

می چینـمَت

حتی اگر قَـــدَّم نـــرسد!

◄تــــو

میـوه ی ممنـوعــه ی منــــی (!)

مـט בیگر هیچمـــ

نـــﮧ احساسے בارمــ نـــﮧ شوقے و نـــﮧ روحے براے زنـבگے

مـט فقط یکــ جسممــ یکــ جسمــ تو خالے . . .

وقتے روح בر بـבنتـــ نباشـב سبکــ مـے شوے و نابوב شـבنتـــ بـــﮧ

ساבگے شکل مـے گیرב . . .